کاربردها

این کیت در حوزه‌های مختلف تحقیقاتی و تشخیصی کاربرد دارد، از جمله:

• تحقیقات پایه در بیوشیمی و زیست‌شناسی مولکولی
• کنترل کیفیت و تضمین استانداردهای تولید در صنایع دارویی و بیوتکنولوژی
• آزمایشگاه‌های تشخیص پزشکی و تحقیقات بالینی
• مطالعات پروتئومیکس و خالص‌سازی پروتئین
• آزمایشگاه‌های آموزشی دانشگاه‌ها

روش BCA یک روش اسپکتروفوتومتری رنگ‌سنجی (Colorimetric) برای اندازه‌گیری کمّی غلظت پروتئین‌ها در یک نمونه است. این روش بر اساس کاهش مس (Cu) در شرایط قلیایی توسط پروتئین‌ها کار می‌کند.

اصل شیمیایی: در محیط قلیایی، یون‌های مس دوظرفیتی (⁺Cu²) موجود در معرف به یون‌های مس یک‌ظرفیتی (⁺Cu) کاهش می‌یابند. این کاهش توسط پیوندهای پپتیدی و به میزان کمتر توسط اسیدهای آمینه خاصی مانند سیستئین، تیروزین و تریپتوفان در پروتئین‌ها کاتالیز می‌شود.

تشکیل کمپلکس رنگی: یون‌های ⁺Cu تولید شده، با مولکول‌های BCA در معرف واکنش داده و یک کمپلکس بنفش-ارغوانی بسیار پایدار تشکیل می‌دهند.

جذب نوری: شدت این رنگ بنفش که در طول موج 562  نانومتر جذب نوری دارد، مستقیماً با غلظت پروتئین موجود در نمونه نسبت مستقیم دارد. با اندازه‌گیری جذب نوری (Absorbance) نمونه‌ها در این طول موج و مقایسه آن با یک منحنی استاندارد، غلظت پروتئین مجهول محاسبه می‌شود.

مزایا:

• حساسیت بالا: محدوده کاری معمول آن 5-2000 µg/mL  است که حتی از روش برادفورد (Bradford) نیز حساس‌تر است.
• تداخل کمتر: نسبت به روشLowry، تداخل کمتری با مواد شیمیایی رایج مانند EDTA و detergents مثل( SDSو Triton X-100) دارد.
• سرعت و سادگی: پروتکل آن معمولاً تنها یک مرحله دارد (مخلوط کردن نمونه با معرف) و نیاز به مراحل متعدد مانند روش Lowry  ندارد.
• پایداری کمپلکس: کمپلکس رنگی ایجاد شده پایدار است و جذب آن برای مدت زمان نسبتاً طولانی (حداقل یک ساعت) ثابت می‌ماند.
• سازگاری با نمونه‌های مختلف: برای اندازه‌گیری پروتئین در حضور لیپیدها یا نمونه‌های کدر عملکرد نسبتاً خوبی دارد.

معایب:

• تداخل با عوامل کاهنده: موادی که توانایی کاهش مس را دارند (مانند DTT، β-مرکاپتواتانول، گلوکز، اسید اسکوربیک و احیاکننده‌های قوی) به شدت در نتیجه آزمون تداخل ایجاد کرده و مقدار پروتئین را بیش‌ازحد واقعی نشان می‌دهند.
• واکنش با اسیدهای آمینه خاص: حساسیت آن برای پروتئین‌های مختلف، بسته به ترکیب اسیدهای آمینه آنها (به خصوص وجود سیستئین، تیروزین و تریپتوفان) کمی متفاوت است. بنابراین، انتخاب استاندارد مناسب (مثلاً BSA vs. IgG) بسیار مهم است.

جمع‌بندی نهایی: روش BCA یک تکنیک بسیار متداول، حساس، سریع و قابل اطمینان برای سنجش غلظت پروتئین‌ها است. درک اصول شیمیایی آن و رعایت دقیق پروتکل، کلید به دست آوردن نتایج دقیق و reproducible است.

برای سفارش یا دریافت اطلاعات فنی بیشتر، با ما تماس بگیرید.